PORADY DLA RODZICÓW

JAK RADZIĆ SOBIE W TRUDNEJ SYTUACJI, JAK ROZMAWIAĆ Z DZIECKIEM    

 

 

 

1. Bądź spokojny

 

Rodzice powinni spokojnie rozmawiać ze swoimi dziećmi o koronawirusie. Ważne, aby powiedzieć dzieciom, o istniejącej możliwości, że ktoś z Was w pewnym momencie będzie mieć objawy, które często są bardzo podobne do przeziębienia lub grypy. Rodzice powinni zachęcać dzieci, aby informowały ich, jeśli nie czują się dobrze lub gdy boją się wirusa. Tylko dzięki temu rodzice będą mogli jak najszybciej im pomóc. Zapewnij swoje dziecko, że choroba wywołana koronawirusem przebiega na ogół łagodnie, szczególnie u dzieci i młodzieży. Należy również pamiętać, że wiele objawów COVID-19 można leczyć. Warto przypomnieć dzieciom, że są rzeczy, które możemy zrobić, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i swoim najbliższym: często myć ręce, nie dotykać twarzy i zostać w domu.

 

2. Trzymaj się rutyny

 

Dzieci potrzebują rutyny.  My, dorośli, musimy bardzo szybko opracować zupełnie nowy plan dnia, aby przetrwać w tych trudnych czasach. Zdecydowanie polecamy stworzenie harmonogramu, który obejmuje zarówno czas na zabawę, możliwość kontaktu telefonicznego z przyjaciółmi, a także czas „wolny od technologii” i czas na prace domowe. Musimy zastanowić się, co dla nas jest ważne i zbudować strukturę, która to odzwierciedla. Dużym wsparciem dla naszych dzieci będzie zapewnienie przewidywalnego dnia i świadomości, kiedy powinny się uczyć lub pracować w domu, a kiedy mogą się bawić.  Wtedy dajemy im możliwość zastanowienia się nad czynnościami, które chciałyby wykonywać, a następnie pracujemy wspólnie nad ostatecznym kształtem harmonogramu. Jeśli chodzi o młodsze dzieci, to najlepiej zaplanować ich dzień tak, aby najpierw zacząć od obowiązków (szkolnych i domowych), a następnie przeznaczyć czas na zabawę. W przypadku niektórych rodzin robienie planu na początku każdego dnia będzie najlepsze dla dzieci. Inne rodziny mogą uznać, że dobrze będzie zacząć dzień nieco później po spaniu i wspólnym śniadaniu.

 

3. Pozwól dziecku odczuwać emocje

 

Wraz z zamkniętymi placówkami edukacyjnymi, odwołano szkolne przedstawienia, koncerty, mecze i zajęcia, w których dzieci uczestniczyły na co dzień. Dr Damour radzi, aby po prostu pozwolić dzieciom na smutek: my, dorośli, patrzymy na tę sytuację z perspektywy naszego życia i doświadczeń, a dla nastolatka to poważne problemy. Wspieraj i okaż zrozumienie dla ich smutku i złości z powodu strat, które opłakują. Jeśli masz wątpliwości jak się zachować, to empatia i wsparcie są najlepszym rozwiązaniem.

 

4. Sprawdź, jakie informacje o koronawirusie docierają do Twoich dzieci

 

W mediach krąży wiele nieprawdziwych informacji na temat koronawirusa. Sprawdź, co usłyszało Twoje dziecko lub co uważa, za prawdę. Nie wystarczy podać dziecku faktów, ponieważ - jeśli uznało za prawdę coś co usłyszało wcześniej i połączy to z nowymi informacjami od Ciebie - może dojść do nieporozumienia. Dowiedz się, co Twoje dziecko już wie i wspólnie rozprawcie się z mitami. Jeśli dzieci mają pytania, na które nie znasz odpowiedzi, możecie wspólnie odwiedzić strony internetowe wiarygodnych instytucji państwowych lub organizacji takich jak UNICEF czy Światowa Organizacja Zdrowia.

 

5. Stwórz okazje do wspólnego spędzania czasu

 

W przeżywaniu trudnych emocji bardzo ważna jest równowaga między rozmową o naszych odczuciach, a znajdywaniem rozrywki, która pozwoli rozproszyć myśli. Co kilka dni możecie spędzać wieczór na wspólnej zabawie lub gotować razem posiłki. Nastoletniemu dziecku daj trochę swobody, jeśli chodzi o czas spędzony w telefonie i na mediach społecznościowych. Dostęp ten jednak nie powinien być nieograniczony. Zapytaj swojego nastolatka, jak możecie sobie z tym poradzić? Niech zaproponuje harmonogram korzystania z telefonu i wspólnie zastanówcie się nad planem dnia.

 

6. Kontroluj swoje zachowanie

 

To oczywiste, że dorośli są także zaniepokojeni sytuacją związaną z koronawirusem. Jednak ważne, żebyśmy zrobili wszystko, co w naszej mocy, aby nie dzielić się z dziećmi swoimi lękami i nie okazywać obawy. Może to oznaczać powstrzymywanie emocji, co dla wielu okaże się bardzo trudne. Pamiętajmy, że to rodzice zapewniają swoim dzieciom poczucie bezpieczeństwa. Tę sytuację możemy porównać do jazdy samochodem, gdzie dzieci to pasażerowie, a my prowadzimy auto. Nawet, jeśli odczuwamy niepokój, nie możemy pozwolić, aby udzielił się on najmłodszym.

 

    Psycholog szkolny          Pedagog szkolny

      Grażyna Pikuła          Gabriela Ludwikowska

 

 

                                        

 

 

Jak radzić sobie w sytuacjach kryzysowych

 

   Kwarantanna, zamknięte szkoły i miejsca rozrywki, praca zdalna, ograniczenia w wyjściu z domu, a przede wszystkim obawa o zdrowie swoje i bliskich - to nowa rzeczywistość, z którą musimy się mierzyć w związku z epidemią koronawirusa. Jak odnaleźć się w tej sytuacji i zadbać o swoje samopoczucie?  Oto 8 wskazówek, które pozwolą Wam przejść przez ten trudny okres.

 

1. Nie pozwól, by nadmiar informacji pogorszył twój nastrój

Choć może się wydawać, że w obecnej sytuacji konieczne jest bycie na bieżąco, ciągłe narażenie na powtarzające się, niepokojące informacje może pogorszyć nasz stan psychiczny. W zupełności wystarczy, jeśli raz lub dwa razy dziennie sprawdzisz komunikaty pojawiające się na oficjalnych stronach Ministerstwa Zdrowia lub Głównego Inspektora Sanitarnego.

Rób przerwy od social mediów i serwisów informacyjnych - zwłaszcza jeśli czujesz, że narasta w tobie niepokój i lęk.

Korzystaj z wiarygodnych źródeł wiedzy. Nie wierz i nie rozpowszechniaj tzw. fake newsów (nieprawdziwych informacji). Zanim prześlesz dalej otrzymaną w tzw. łańcuszku wiadomość, sprawdź, czy zawarte w niej informacje są prawdziwe.

Dostosuj liczbę i rodzaj informacji o epidemii do twojego samopoczucia i potrzeb. Niektóre informacje mogą poprawić twój nastrój - spróbuj je odnaleźć i wykorzystać w budowie odporności psychicznej twojej i osób w twoim otoczeniu w tym trudnym dla wszystkim czasie.

2. Dbaj o podtrzymywanie kontaktów społecznych w bezpieczny sposób

Można to zrobić np.: przez telefon czy wideokonferencję. Podziel się z bliskimi tym, co cię cieszy i tym, co cię niepokoi i martwi. Wspólnie łatwiej poradzić sobie z problemami. Budowaniu więzi sprzyja regularny kontakt np. o stałej określonej porze.

3. Codziennie przez co najmniej 30 min uprawiaj bezpieczną dla ciebie i innych aktywność fizyczną

Aktywność fizyczną dobierz tak, by nie narażać na zarażenie siebie i innych.  Ćwicz w domu, możesz skorzystać z zestawów ćwiczeń dostępnych online, jak na przykład te przygotowane przez Krajową Izbę Fizjoterapeutów.

4. Jeśli przebywasz w domu, zaplanuj jak spędzić czas izolacji

Zaplanuj aktywności, które lubisz albo które są pożyteczne, które zajmą twoje myśli i które sprawią, że czas szybciej minie. Może to być np.: czytanie, gotowanie, oglądanie filmów,słuchanie muzyki, wiosenne porządki. Możesz wykorzystać czas na odpoczynek lub na naukę i rozwój osobisty. Wiele firm i instytucji udostępnia obecnie ciekawe pomysły na spędzenie czasu w domu - może zainteresuje cię spacer po wirtualnym muzeum albo wciągnie audiobook.

5. Postaraj się utrzymywać stały plan dnia

Chociaż przebywanie w domu może być czasem odpoczynku od codzienności, unikaj długiego leżenia w łóżku i rozregulowania rytmów okołodobowych.

6. Dbaj o bezpieczeństwo w sytuacji kiedy musisz wyjść z domu

Jeśli musisz wyjść z domu np. do pracy, na zakupy skoncentruj się na działaniach, które możesz podjąć w celu ograniczenia ryzyka zakażenia (mycie rąk, niedotykanie twarzy, odpowiedni odstęp oraz niedotykanie innych ludzi).

7. Zastanów się, czy komuś z twoich bliskich lub sąsiadów nie jest potrzebna pomoc

Taka pomoc potrzebna jest zwłaszcza osobom starszym lub należącym do grupy o zwiększonym ryzyku ciężkiego przebiegu choroby. Zadzwoń, zapytaj, czy nie jest potrzebna im dodatkowa pomoc np. przy zakupach. W internecie możesz znaleźć też przydatne informacje, które mogą zainspirować cię do różnych rodzajów wolontariatu na odległość oraz aktywne włączanie się w różne ważne działania pomocowe np. tworzenie grup wsparcia.

8. Chorzy i te osoby, które czekają na wyniki badań, czy odbywają kwarantannę wymagają szczególnej troski i opieki

Nie stygmatyzuj chorych, nie obwiniaj ich o chorobę. Osoby, które zakończyły izolację i leczenie, nie zarażają wirusem i kontakt z nimi jest bezpieczny.

 

         Pikuła Grażyna        Ludwikowska Gabriela

               psycholog szkolny        pedagog szkolny

                                                                                                                                     

 

 

Drodzy Rodzice.

Zamknięte szkoły oznaczają, że przez najbliższy czas spędzicie ze swoimi dziećmi dużo czasu. Dzieci zostają w domach i rodzice nie powinni ich zostawiać samych sobie. Trzeba rozmawiać z dziećmi, bo panikę powoduje brak wiedzy. Nie wolno negować obaw dzieci, dać się im swobodnie wypowiadać i razem szukać odpowiedzi na ich pytania.

To czas, gdy edukacja jest potrzebna nam wszystkim, nie tylko dzieciom. Trzeba pamiętać aby wiedze o wirusie czerpać z oficjalnych źródeł.

Nie mówmy dzieciom, że teraz mamy wakacje, nie mówmy że to czas ferii. Mówmy o tym, że jest choroba, którą można się zarazić, jednak jeżeli spędzimy ten czas w domu to ryzyko zakażenia się jest dużo mniejsze. Jest to czas który należy spędzać na nauce i na wspólnych zabawach.

 

Proponowane zasady postępowania przy lekcjach domowych

 

1. Wyznaczenie stałej pory pracy w domu

Stała pora nie oznacza, że lekcje zaczyna się zawsze o tej samej godzinie. Dobrze natomiast, by był to stały element porządku dnia, np. po śniadaniu robimy matematykę, po drugim śniadaniu polski, a przed obiadem po krótkiej zabawie (np. z psem - geografia czy przyroda. Można również posłużyć się budzikiem nastawionym na konkretną godzinę, który wyręczy rodziców i da zdecydowany sygnał do rozpoczęcia lekcji.

2. Zapowiedź zbliżającej się godziny lekcji

Dziecko poinformowane przez rodzica o tym, że za 15 minut zadzwoni budzik (sygnał do rozpoczęcia pracy) ma czas na dokończenie ważnej dla siebie czynności, zabawy, posprzątania po zabawie i oswojenia się z myślą o czekającym je obowiązku. Zmniejsza to prawdopodobieństwo oporu z jego strony.

3. Podkreślanie przez rodziców pozytywnych efektów pracy dziecka

Dobrze gdy lekcje wiążą się z odczuwaniem satysfakcji z wykonanej pracy. Można to uczucie wzmocnić pozytywnymi uwagami o pracy dziecka. Obserwacja własnych sukcesów, pochwała działa na dziecko motywująco, rozwija jego inicjatywę, poczucie własnej wartości i jest zachętą do podejmowania wysiłku.

4. Rozmowa z dzieckiem

Rozmowa o ciekawych sytuacjach, które miały miejsce, o tym, czego dowiedziało tego dnia może być pomocna w przypadku, kiedy obserwujemy u dziecka trudności w zmobilizowaniu się do lekcji. Rozmowa taka jest pomostem między czasem na odpoczynek a czasem pracy, ogniskuje uwagę dziecka wokół spraw związanych z nauką.

5. Wsparcie rodzica

Rodzice powinni nadzorować pracę dziecka, unikać jednak siedzenia razem z nim przy biurku. Pomoc powinna polegać na sprawdzeniu czy dziecko rozumie treść polecenia, czy właściwie zabrało się do zadania. Zamiast dawać gotowe podpowiedzi, należy ukierunkowywać pracę dziecka poprzez zadawanie pytań i nakłanianie do samodzielnego myślenia. Dobrze gdy rodzic czuwa nad czasem pracy i koncentracją dziecka, motywując je, wyznaczając ramy czasowe, dzieląc zadania na etapy.

6. Dobre warunki do koncentracji

Na czas lekcji z biurka powinny zniknąć zabawki oraz wszystkie rzeczy nie związane z nauką. Wyeliminować należy głośne dźwięki rozmów, telewizora, radia. Rodzice powinni też zadbać, by uczniowi nie przeszkadzało młodsze rodzeństwo. Pokój powinien być wywietrzony, należy wprowadzać przerwy w nauce. Zajęcia nie muszą trwać 45 minut, lecz tyle ile ocenia się, że dziecko utrzymuje koncentrację uwagi.

7. Samodzielność i odpowiedzialność ucznia

Należy stopniowo wdrażać dziecko do samodzielności i samodyscypliny. Dziecko będzie bardziej zmotywowane do pracy i poczuje się za nią odpowiedzialne, gdy będzie mogło samo decydować o niektórych związanych z nią aspektach, np. wybierając przedmiot lub zadanie, od którego chciałby zacząć. Pomoc rodzica może polegać na sprawdzeniu i wskazaniu, gdzie pojawił się błąd (w zależności od wieku dziecka, w którym wyrazie, akapicie, stronie). Warto razem z dzieckiem wspólnie ustalić godzinę siadania do lekcji i czas na przerwę, a nawet je zapisać i powiesić w widocznym miejscu. Krótkie odwołanie się do zapisanych ustaleń i wyrażenie przez rodziców wiary w odpowiedzialność i rzetelność dziecka może być wystarczającym zabiegiem motywującym, który kształtuje zarazem jego pozytywną samoocenę.

8. Zadbajmy o dobrą atmosferę przed rozpoczęciem lekcji jak i na przerwach

Ważne, aby rodzic zachował zimną krew, gdy dziecko buntuje się i odwleka moment rozpoczęcia pracy. Najlepiej unikać awantury, odczekać aż emocje opadną, po czym wyjaśnić istotę obowiązku szkolnego oraz odwołać się do ustalonych zasad. Dzięki temu minimalizujemy u dziecka ryzyko kojarzenia lekcji z napięciem i stresem.

 

Wspólne spędzanie czasu również po lekcjach domowych

 

Co można robić z dzieckiem w domu:

• Grać w planszówki, karty, warcaby, szachy.
• Czytać książki, bajki, komiksy
• Oglądać pasma dla dzieci w telewizji lub filmy dokumentalne, przyrodnicze.
• Może czas na nowe hobby - majsterkowanie, szycie, rysowanie, malowanie inne.
• Leżakowanie (opcja również dla rodziców).

 

Jeżeli chcecie zapewnić dzieciom świeże powietrze pójdźcie do parku czy też lasu, spacerujcie tam gdzie nie ma ludzi. Unikać należy wspólnej zabawy z innymi dziećmi z uwagi na zagrożenie zarażeniem się.

 

Uwaga: w przypadku problemów ze sprzętem komputerowym lub z dostępem do Internetu należy kontaktować się z Wychowawcą klasy. Jako podstawową komunikację należy stosować telefon.

 

Aby zachować dobrą kondycje psychiczną w tym

trudnym czasie należy:

 

• Wykorzystaj sprawdzone i znane sposoby na radzenie sobie z problemami.
• Jeśli jesteś w domu to zadbaj o siebie i zdrowy styl życia.
• Porozmawiaj z bliskimi i przyjaciółmi (zdalnie!).
• Ogranicz oglądanie/słuchanie/czytanie niepokojących relacji w mediach.
• Zadbaj o swoją aktywność fizyczną w domu - rodzinny fitness.
• Pamiętaj, że trudne uczucia, które odczuwasz to normalne.
• Zaplanuj swój cały dzień.
• Pamiętaj o wystarczająco długim śnie.
• Zadbaj o zbilansowaną dietę.
• Zrób coś, co w tym całym chaosie sprawi Ci przyjemność.
• Rozmawiaj z bliskimi o tym co czujemy, czego się boimy, szukajmy razem sposobów radzenia sobie w tym niepewnym czasie
• Rozmawiajmy z bliskimi o odpowiedzialności społecznej, jak nasze działania mogą wpływać na innych
• Zaakceptujmy emocje nasze i dzieci np lek i złość, nawet jeżeli dotyczą błahych rzeczy np. tego, że nie możemy pójść do kina czy na zakupy

 

Pikuła Grażyna                                  Ludwikowska Grażyna

Psycholog szkolny                            Pedagog szkolny